Hindistan’ın Gokarna kentinde, sarı saçlı bir çocuğun ormanda görülmesiyle başlayan ihbar, Rus vatandaşı Nina Kutina’nın iki küçük kızıyla birlikte 8 yıl boyunca el yapımı eşyalarla döşenmiş bir mağarada yaşadığını ortaya çıkardı.
Hindistan’ın Karnataka eyaletindeki turistik Gokarna kasabası yakınlarında, sarı saçlı ve yalın ayak bir çocuğun ormanda görüldüğüne dair ihbar, bölgede sıra dışı bir keşfe yol açtı. Tapınakları, yoga merkezleri ve kutsal alanlarıyla tanınan bölgede yapılan araştırmada polis, Rus vatandaşı Nina Kutina’nın beş ve altı yaşındaki iki kızıyla birlikte 8 yıl boyunca bir mağarada yaşadığını tespit etti.
MAĞARADA GEÇEN 8 YIL
Polis ekipleri, Kutina’nın mağarayı tahtalar, hasırlar ve el yapımı eşyalarla düzenlediğini belirledi. 40 yaşındaki Kutina, BBC’ye yaptığı açıklamada, “Daha önce hiç mağarada yaşamamıştık ama doğayı seviyoruz. Burası bizim için yeni bir deneyimdi” dedi. Kadın, çocuklarıyla birlikte ormanda yaşadıkları süre boyunca meyve ve temel gıdalarını Gokarna’dan temin ettiklerini, vejetaryen beslendiklerini ve çocuklarının bu sayede hiç hastalanmadığını ifade etti. Kutina’nın oğlu Luchezar, o dönemde birkaç saat uzaklıktaki Arambol’de bir arkadaşının yanında kalıyor ve orada okula devam ediyordu.
YÜREK BURKAN NEDEN: KAYBEDİLEN BİR EVLAT
Rus anne, mağarada yaşamalarının ardındaki asıl nedenin, 2024 Eylül’ünde trafik kazasında kaybettiği büyük oğlu Dmitriy’in yasını tutmak olduğunu anlattı. Polis, mağarada rahat görünüyor olsalar da Kutina’yı ormanda çocuklarla yaşamanın tehlikeleri konusunda uyardı. Bölgede vahşi hayvanlar, yılanlar ve muson mevsiminde heyelan riski bulunuyordu.
“İNSANLARDAN KORKTUK, HAYVANLARDAN DEĞİL”
Kutina, Telegram’daki ‘Mağara Yaşamı’ adlı kanalında, “Hiçbir yılan bize zarar vermedi, hiçbir hayvan saldırmadı. Biz yıllarca sadece insanlardan korktuk” diye yazdı. Ancak polis, Kutina’nın vizesinin süresinin dolduğunu tespit etti ve aileyi göçmen merkezine gönderdi. Kutina, büyük oğlunun ölümünün ardından belgelerini yenileyecek gücü bulamadığını söyledi.
RUSYA’DAN HİNDİSTAN’A UZANAN YOL
St. Petersburg doğumlu Kutina, Sibirya’daki Krasnoyarsk’ta eğitim gördükten sonra Moskova’da iç mimar olarak çalıştı. Ancak 15 yıl önce oğlu Dmitriy ile birlikte Rusya’yı terk etti. “Beton binaların arasında yaşamak istemedim” diyen Kutina, “Çocuklarımın kumda koşmasını, denizi ve doğayı tanımasını istedim” ifadelerini kullandı. Yurt dışında üç çocuğu daha dünyaya getiren Kutina, hepsini tıbbi destek almadan, evde doğurduğunu belirtti. Doğayla iç içe yaşamayı tercih eden kadın, göç merkezindeyken bile çocuklara sanat ve heykel dersleri verdi.
“YILANLARLA KOMŞUYDUK”
Kutina’yı tanıyan Vasiliy Kondraşov, kadının 10 yıl önce de Goan ormanında oğluyla birlikte yaşadığını söyledi: “Tropik ağaçların kökleri arasında iki odalı bir barınak yapmıştı. Kil ve kumaşla çevresini süsledi. ‘Yılanlardan korkmuyor musun?’ diye sorduğumda, ‘İki yılan burada yaşıyor, birbirimizi tanıyoruz’ demişti.”
GÖÇMEN MERKEZİNDEN RUSYA’YA DÖNÜŞ
Kutina, Bangalore yakınlarındaki göç merkezinde kızlarıyla tutuldu, oğlu ise yakındaki bir sığınakta kaldı. Kadın, merkezin koşullarını “mağaradakinden çok daha kötü” olarak nitelendirdi; eşyalarının çalındığını, ölen oğlunun küllerine el konulduğunu iddia etti. Hindistanlı yetkililer, iddiaların araştırıldığını ancak bazılarının abartılı olduğunu belirtti. Kutina’nın ülkeden ayrılışı, çocukların babası olan İsrailli iş insanı Dror Shlomo Goldstein’ın açtığı dava nedeniyle gecikti. Goldstein, kızların Rusya’ya gönderilmesine karşı çıkarak gözetim altında tutulmalarını talep etti.
Kutina, sonunda çocuklarıyla birlikte Rusya’ya döndü ve Moskova’da akrabalarının yanına yerleşti. Çocuklarını okula göndermeyi düşünmeyen kadın, evde eğitim vermeyi planlıyor. “Belgelerimi tamamladıktan sonra yeni yerler keşfetmek istiyorum” diyen Kutina, mağara yaşamını “doğaya ve insana dair unutulmaz bir deneyim” olarak nitelendirdi.
Kaynak: Haberler.com
News
